Ślub jednostronny - wszystko co trzeba wiedzieć

Gdy mamy do czynienia ze ślubem jednostronnym kościelnym, na samym starcie warto wspomnieć o samym zagadnieniu i idei ślubu jednostronnego. Małżeństwo mieszane, małżeństwo jednostronne, to także poprawne nazewnictwo. Z tą sytuacją możemy mieć do czynienia w kilku określonych przypadkach.

Kto reguluje taką formę małżeństwa dwóch osób?

Za określeniem zasad jednostronnego ślubu stoi Instrukcja Episkopatu Polski, mówiąca o wszelkich koniecznych przygotowaniach do zawarcia małżeństwa w kościele katolickim. Według tej instrukcji ślub jednostronny to nic innego jak zawarcie ślubu pomiędzy osobą niekatolicką a katolikiem. Kim tak naprawdę jest osoba niekatolicka? Tak określone są osoby:

• Nieochrzczone;

• Ochrzczone, jednak takie, które już od najmłodszych lat wychowywane były w tak zwanej niekatolickiej wspólnocie;

• Które mimo tego, że zostały ochrzczone, zanim były świadome, to wychowywały się w ateistycznym środowisku;

• Które twierdzą, że są ateistami lub osobami niewierzącymi;

• Które nieformalnie, jednak praktycznie oraz publicznie w sposób, którego nie dało się ukryć, odstąpili od Kościoła;

• Które w sposób ostentacyjne nie praktykują;

• Które stale trwają w tak zwanych cenzurach kościelnych;

Ponadto w dalszej części instrukcji jest zawarta informacja mówiąca o tym, że wyżej wymienione osoby w czasie zawierania małżeństwa z osobą wierzącą, powinny zostać poinformowane o wszelkich zobowiązaniach ze strony katolickiej oraz oczywiście w pełni świadomie przyjąć je do swojej świadomości. To właśnie przyjęcie określonych przekonań ma zagwarantować gotowość osoby niewierzącej do tolerancyjnego współżycia małżeńskiego. Co więcej, zarówno ateista, jak i osoba wierząca powinna być pouczona o bardzo ważnych przymiotach oraz celach małżeństwa, do których zaliczamy wyłączność, nierozerwalność, jedność oraz sakra mentalność.

Wiele osób zastanawia się, czy ślub z ateistą jest w ogóle możliwy. Jak już wszyscy pewnie się domyślają, tak, jest to, jak najbardziej możliwe. To właśnie dla takich par, w których jedna osoba jest wierząca, a druga nie, ślub jednostronny jest idealnym rozwiązaniem. Co więcej, możliwe jest zawarcie małżeństwa mieszanego zarówno z ateistą, jak i osobą, która jest zupełnie innego wyznania. Dokładnie tak samo, jak w przypadku osoby niewierzącej, tak i tutaj będziemy mówili o ślubie jednostronnym. Dla wielu osób może to być duże zdziwienie, jednak takie rozwiązanie w Polsce jest stosunkowo często praktykowane. W związku z tym ślub osoby wierzącej z na przykład muzułmaninem jest całkowicie normalnym rozwiązaniem.

Wiele osób zastanawia się również, jak wygląda ślub katolika rzymskiego z grekokatolikiem. Czy w takim wypadku również mówimy o ślubie mieszanym? Nie, taki związek małżeński jest traktowany, jako klasyczny ślub. Dlaczego? Dzieje się tak sprawą tego, że zarówno jedna, jak i druga osoba są przedstawicielami tego samego, tak zwanego papieskiego kościoła Katolickiego. Zupełnie odrębnym kościołem może być na przykład Kościół prawosławny i w tym przypadku, będziemy mówili o ślubie jednostronnym.

Kiedy mamy do czynienia z tak zwaną apostazją, czyli osobami, które w sposób formalny odstąpiły od wspólnoty Kościoła, w przypadku ślubu jednostronnego niezbędne jest również zobowiązanie osoby niewierzącej, do nieprzeszkadzania w wierzeniu oraz praktykowaniu religijnym swojemu partnerowi. Co więcej, ateista musi również zobowiązać się do nie stanie na przeszkodzie do ochrzczenia w przyszłości ich wspólnych potomków oraz późniejszego ich wychowywanie w duchu katolickim. W przeciwnym razie, gdy osoba niewierząca nie złoży takich deklaracji, do ślubu jednostronnego w kościele katolickim nie dojdzie.

Wiele osób zastawia się, czy ślub jednostronny w kościele katolickim z rozwodnikiem także jest możliwy. Bardzo dużo osób twierdzi, że kiedy mamy do czynienia z narzeczeństwem, w którym obie strony to osoby w pełni praktykujące oraz wierzące, jednak jedna z nich miała do czynienia w swoim życiu z nieudanym małżeństwem, które oczywiście skutkowało późniejszym rozwodem, to w takim wypadku również możemy mówić o opisywanym kościelnym ślubie jednostronnym. Wbrew pozorom jest to błędne myślenie. Dlaczego? Po chwili namysłu wszyscy dojdziemy do wniosku, że w obowiązującym prawie kościelnym, słowo, takie jak rozwód nie istnieje. Odnosi się ono tylko i wyłącznie do prawa cywilnego. 

W związku z tym, jeśli zaraz po rozwodzie cywilnym nie doszło do tak zwanego unieważnienia małżeństwa we wspólnocie Kościoła, to wedle niej, taki związek małżeński dalej egzystuje. Jedynym ze sposobów, który może go rozwiązać, jest oczywiście śmierć jednego z małżonków. Właśnie dlatego w Kościele katolickim nie ma żadnej możliwości zawarcia małżeństwa z rozwodnikiem, gdyż istnieje ewidentna przeszkoda, aby do niego doszło. 

Aby ślub jednostronny mógł się odbyć, konieczne jest uzyskanie dyspensy przez młodych. Co więcej, niewierząca strona, czyli ateista jest również zmuszony do podpisania dokumentu, w którym poświadczy, że w przyszłości w żadnym stopniu nie będzie utrudniał swojej drugiej połówce praktykowania wiary, a także umożliwi wychowywanie potomków w wierze katolickiej. Następnym krokiem jest przekazanie dokumentów biskupowi, które wyrazi zgodę na związek małżeński, to znaczy udzieli dyspensę lub też tego nie uczyni. Biskup ma prawo do odmówienia udzielenia zezwolenia w przypadku, gdy określone warunki zawarte w Kodeksie prawa kanonicznego nie zostaną spełnione. Jakie?

• Strona niewierząca powinna zostać powiadomiona w odpowiednim czasie o wszelkich przyrzeczeniach strony wierzącej w taki sposób, aby była całkowicie świadoma treści danego przyrzeczenia, a także obowiązku strony wierzącej;

• Strona katolicka jest zmuszona do oświadczenia, że jest w pełni gotowa usunąć jakiekolwiek niebezpieczeństwo utraty wiary, a także złożyć w pełni szczere przyrzeczenie, że będzie robiła wszystko, aby jej przyszłe dzieci zostały ochrzczone oraz wychowane w wierze katolickiej;

• Zarówno strona wierząca, jak i niewierząca powinna być pouczona o ważnych przymiotach małżeństwa oraz jego celach, których wykluczenie jest niemożliwe;

Warto również wspomnieć, że w przypadku ślubu jednostronnego, tylko osoba wierząca jest zmuszona do uczestniczenia w tak zwanych naukach przedmałżeńskich lub dostarczenia swojego świadectwa ukończenia odpowiedniej katechezy.

Co ciekawe, bardzo często goście, którzy biorą udział w jednostronnym ślubie, wcale nie zdają sobie sprawy, jaka to uroczystość. Warto wspomnieć, że może się ona odbyć zarówno z mszą świętą, jak i bez niej. W przypadku tej pierwszej opcji, w pełni dozwolona jest obecność tak zwanego niekatolickiego duszpasterza. Jego zadaniem może być przeczytanie stosownego fragmentu Pisma Świętego, czy też wygłoszenie mowy. Osoba niewierząca nie przyjmuje Komunii oraz nie wykonuje znaku krzyża, a jego przysięga małżeńska zakończona jest nieco wcześniej, bez słów odnoszących się do Boga Wszechmogącego.

Zobacz także:

• Brzoskwinia Ogród - wesele w namiocie

• Ślub konkordatowy - wszystko co musisz wiedzieć

• Umowa z fotografem ślubnym - na co zwracać uwagę

• Jak się przygotować do reportażu ślubnego

• Wesele z klasą, dobra zabawa bez obciachu

• Podziękowania dla rodziców na ślubie - 10 propozycji

• Zimne ognie na weselu - 7 kluczowych wskazówek

• Kameralne wesele

• Polskie piosenki na pierwszy taniec

• Prosecco Van na weselu

• Najlepsze sale weselne na Śląsku